Człowiek - fabryka fałszu
pragniemy…
wszystkiego czego brak
czego nie dał świat
co skrzętnie w codzienność się składa
blednąc w obliczu braków
przepada
cieszy…
każda krzywda gdy obca
zła droga innych prowadząca po manowcach
wszystko co kiedyś radość dawało
jak mgliste wspomnienie
uleciało
kochamy…
pod obcych oczu spojrzeniem
na czułość odpowiadamy milczeniem
kiedyś miłość pokarmem była
dziś w czterech ścianach ze wstydem
przegrywa
autor
zuleyka
Dodano: 2014-10-09 19:52:15
Ten wiersz przeczytano 1324 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Smutno u Ciebie, ale ładnie, niebanalnie:)
Twój wiersz idealnie odzwierciedla moje myśli.
Przegrywa - czasem i tak bywa. Trochę obłudny jest
ludzki świat, lecz czasem, za zakrętem czeka ktoś
prawdziwy:)
zuleyko to smutne jak miłość przegrywa ale nie każdy
zieje fałszem Pozdrawiam serdecznie :)
każdy wiersz to skrajne emocje, wywołane silnym
impulsem
nie wszyscy do jednego wora to przecież jasne :)
czegoś tam pragniemy....z czegoś się cieszymy...i
kochamy...kochamy!
Ja nie wkładam wszystkich do jednego wora są też
ludzie nie ziejący fałszem
pozdrawiam :)