Czuję się dziwnie

Czuję się dziwnie - mój świat się zmienił
I nabrał kolorów starych kamienic
Po których widać, że epoka
Dbała by była miła dla oka
A dzisiaj zza pęknięć z widokiem na cegły
Przebija się świat, świat równoległy
I widać dwa światy: otynkowany
I ten pod tynkiem skrzętnie schowany
I temat powstaje rozległy:
Który któremu podległy?

Czuję się dziwnie, chociaż normalnie
Życie rozpieszcza mnie i przygniata
Ani za nadto, ani nachalnie
Po prostu chwila za chwilą przelata

Aż do tej chwili co życie wyjaśnia
Gdy raz ostatni palcem się kiwnie
Czy ona przyczyny zdziwienia rozjaśnia?
Nie, to przez nią czuję się dziwnie

To jakaś aura niepewności
Przeczucie, że coś się stanie
A wtedy, w chwili żalu, słabości
Nie będzie jak poskarżyć się mamie

autor

Kalin

Napisany: 2007-05-09 Dodano: 2007-09-05 23:49:05

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie