Czy pamiętasz ?

Czy pamiętasz Kochana
tą noc zimową gdy wracaliśmy z jakiejś imprezy,
uciekł nam ostatni autobus więc poszliśmy na pieszo,
na skróty parkowymi alejkami, było tak pięknie.
Wszystko wokół przykryte bielutkim śniegiem
i wtedy powiedziałaś – Chodź, zrobimy orły.
Leżąc na plecach, poruszając rękoma i nogami
rzeźbiliśmy w śniegu dwa orły, a może anioły
połączone skrzydłami
Machałem szybko rękoma i śmiałem się,
że jeszcze trochę i odlecę, a Ty wtedy powiedziałaś
-Popatrz ile gwiazd i jak jasno świecą.
Spojrzałem tam gdzie cały czas patrzyłem,
lecz przedtem nie widziałem.
Zobaczyłem.
Nie wiem jak długo leżeliśmy tak bez ruchu
trzymając się tylko za dłonie i wpatrując
w tajemnicze odległe światełka.
-Jeśli ktoś powie, że może sobie
wyobrazić nieskończoność to kłamie.
Uśmiechnąłem się i spojrzałem na Twą cudowną twarz.
Na twoich policzkach delikatnie topiły się
drobne płatki śniegu w kształcie gwiazd,
w oczach błyskały odbite gwiazdy z nieba
i cała Ty, moja piękna gwiazda.
Gdzieś obok ulicą jechała karetka na sygnale,
a jej dźwięk tak szybko modulował jak szybko biły
nasze serca. Pamiętasz?

A pamiętasz
ten wieczór na plaży o zachodzie słońca,
gdy przytuleni obserwowaliśmy jak zmienia się świat.
Stawał się bardziej mroczny, ale równie piękny,
niebo mieniło się różnymi odcieniami czerwieni,
a drobne fale skrzące się resztkami promieni
sprawiały wrażenie ławicy drobnych, srebrnych rybek
pragnących wyskoczyć z morza i uciec
wraz ze słońcem gdzieś za horyzont.
Nagle błysnęło, ktoś zrobił zdjęcie z fleszem i spytałaś
-Czemu ktoś robi zachód z lampą, bez lampy ładniej.
Objąłem Cię mocno i zacząłem całować i szeptać na zmianę
-Wiesz w przyrodzie nic nie ginie bezpowrotnie,
choć słońce znika coraz bardziej
to w jego miejsce pojawia się moje pożądanie.
Kochaliśmy się gdzieś pośród wydm,
a później jeszcze raz i jeszcze raz aż zapytałem
czy chcesz już spać, pójdziemy do hotelu ?
A Ty się uśmiechnęłaś i powiedziałaś
-Nie, musimy tu zostać do rana,
przywrócić Ziemi Słońce.
Pamiętasz ?

Czy pamiętasz ten dzień, naszej dziwnej kłótni
i nawet nie wiem o co, wykrzyczeliśmy swoje żale,
zapadła cisza, a ja ujrzałem w Twoich oczach łzy.
Wciąż zły, lecz nie mogąc na to patrzeć
pochyliłem się nad Tobą i powoli swoimi ustami
scałowywałem je jedna po drugiej,
one wciąż spływały po policzkach,
lecz po jakimś czasie wciąż słone,
już bez smaku goryczy. Pamiętasz ?

Czy pamiętasz kochana, ten piękny koncert,
siedzieliśmy w ostatnim rzędzie, grali Bolero Ravela.
Dźwięki początkowo powolne i ciche
stopniowo przyśpieszały, a co raz nowsze instrumenty
włączające się w tą melodyjną zabawę
wzmacniały brzmienie i ten urokliwy nastrój.
Trzymałem Twoją dłoń i marzyłem by Cię posiąść,
czułem jak Twoje Ciało drży i bezwolne się staje.
A ty później powiedziałaś
Jakie to dziwne przeżyłam teraz spełnienie,
a przecież pieściła Cie tylko melodia i moje marzenie.
Pamiętasz ?

Czy pamiętasz te dni, Kochana ?

Nie,
nie pamiętam,
tak nigdy nie było.

Tak Kochanie, ale przecież może tak być jeszcze.
I kiedyś gdy przytuleni razem, znużeni życiem
będziemy leżeć we dwoje, ja cicho zapytam,
czy pamiętasz, Kochana ?
A Ty szeptem odpowiesz
Pamiętam.
........................................... ..........
........................................... ..........
Więc Kochany,
...........................
przypominaj............mi jeszcze.

Miłość to nie tylko świat realny Miłość to także fantazja. Jeśli ktoś powie, że wie co to miłość to kłamie.

autor

jadon

Napisany: 2007-02-24 Dodano: 2007-02-24 13:19:28

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie