Czy tak musi być?
kocham twoje kocie oczy
lubię gładzić siwe skronie
w jesień życia razem wkroczyć
zakochani dokumentnie
spójrz kochanie na te lata
które sznurkiem są za nami
byłeś wodą, ja fregatą
z wiatrem , pod wiatr , lecz z żaglami
jeszcze mają się podróże
łąki pełne kwiecia , mięty
nie wdrapiemy się po murze
dla nas ogród już zamknięty
księżyc zdrajca mami ciągle
promieniami tuli ciało
toniemy w mrocznej sennej mgle
powiedz, co się z nami stało
czy to była tylko chwila
dziś nas dzielą cztery ściany
telewizor czas umila
ja nie szepczę ... ukochany
11.01.2009
Komentarze (11)
Na przemijanie nie ma rady, ale z monotonią można
sobie poradzić.
czasami się okazuje, że to tylko chwila....była...ale
czy tak musi być...nie wiem
Samo życie... pewnie tak być wcale nie musi, ale
trudno odbudować to, co dzieli... Wiersz ciekawy, ale
wyraźnie załamany rytm w drugiej strofce... a w
czwartej zmieniłabym na "tonąc"...
Wiersz ładnie poprowadzony nieźle zrymowany może się
podobać a to zleży od wybredności czytającego.
Smutny lecz piekny wiersz. Dla tego zawsze uważam, że
uczucie należy pielęgnować jak najpieklniejszy kwiat,
a kochać co dzień inaczej, piękniej, na nowo...
...nie wszyscy dożywaja razem srebrnych
włosów...pomalutku wszystkiego ubywa bo takie jest
życie...
Monotonia zabija uczucie, szkoda że ludzie nie chcą
umilać sobie codzienności choćby pieszczotliwymi
słowami takimi jak "ukochany", "ukochana"...dużo
smutku w Twoich wersach...ale przyczyna jego
uzasadniona...zostaje mi życzyć dużo miłości...ładny
wiersz...
Chyba zapominamy że to od nas samych zależy ''Czy tak
musi być?''... refleksyjny wiersz...
zmienia się życie i my razem z nim, a wiatr pcha łódkę
życia do przodu.
Ciekawy wiersz... Jak to życie przemija i jak my się
zmieniamy niestety...
Chyba musi.Pozdrawiam