Czy to ja jestem dziwna?

Dawno mnie tu nie było....

Postawmy znak pokoju nad Światem,
niech dzisiaj nasz wróg...
stanie się naszym bratem.
Niech każdy z nas dziś powie,
co naprawdę czuje...
Lecz potem niech nigdy...
tego nie żałuję.

Choć trudno wybaczyć...
wybaczmy wszystkim zdradę.
Połóżcie dłoń na pokoju...
tak jak ja dzisiaj kładę.
Wyciszcie swoje serca...
dusze i umysły...
uwierzcie w marzenia...
które kiedyś prysły.

Zamknijcie oczy na chwilę...odpłyńcie...
O tym, co was boli...
dzisiaj zapomnijcie.
Cóż to dziś za dzień?..
sama się zastanawiam.
Pragnę wyciszyć się...
i Was do tego namawiam...

Czy to ja jestem dziwna?
Czy ludzie wokół mnie?
Wcale nie jestem ślepa...
bo widzę jak jest źle.
Głucha tez nie jestem...
słyszę jak krzyczy Świat...
I pewnie będę słyszała
jeszcze przez wiele lat.

Choć dziś zwykły, szary dzień...
nie chcę wylewać łez...
nie chcę się smucić i płakać...
i Wy dziś nie płaczcie też...

autor

Orchidea

Dodano: 2005-12-15 12:19:45

Ten wiersz przeczytano 876 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie