Czy to ważne?
Między kartki książki
jak kwiat wczesnej wiosny
wcisnęłam uczucia
niechaj przezimują
gorzej jeśli uschną
z szaleńczej tęsknoty
pójdą w zapomnienie
to co będzie potem
skowronkiem radosnym
do życia powrócą
a jeżeli mole
w międzyczasie zjedzą
lub mi w twarz wykrzyczą
- nie mamy ochoty
powracać do ciebie -
to co będzie potem
uczucia obłędem
jak łopot husarii
kłębią się i pełzną
za serce chwytają
dawniej były pękiem
fiołków i konwalii
wciśnięte do książki
zostają wspomnieniem
grzechem jest wyciągać
uczucia na siłę
i zwać je imieniem
osoby kochanej
kiedy się wczytały
w poezję Asnyka
dawniej były miłe
stwardniały jak skały
książkę więc zamykam
i mam żal do siebie
zapadam się w ciszę
zapadam się w głębię
bo pomimo wszystko
świat bywa wspaniały
zza okna znów słyszę
gruchają gołębie
i nie jest już ważne
to co będzie potem
betula
Komentarze (4)
Bardzo ładny wiersz nadzieją w tle z początkiem wiosny
a wspomnienia i tak zostaną w pamięci Na tak! podoba
mi się, bo mimo smutku są słowa optymizmu cyt.zapadam
się w ciszę
zapadam się w głębię
bo pomimo wszystko
świat bywa wspaniały
chocbys w najwieksza glebie wrzucila wspomnienia i tak
sie odezwa,wiec oswoj sie z nimi .wiersz naprawde
przejmujacy i piekny ciesze sie ze tu zajrzalam .
Swietnie zachowac wspomnienia ,ale jak smutne to
gruchanie golebi pomaga...bardzo ladnie.
Nie zawsze wspomnienia są fajne, ale te piekne powinno
się wspominać. Bardzo ładny wiersz. Trzecia linijka od
samego końca bardzo mi się spodobała+)