Czym Jesteś?
Czym Jesteś?
Czym jesteś?
Promieniem, co rankiem drogę wskazuje
Nutą co smutek w radość zamienia
Kwiatem, co serce i dusze częstuje
Jasnością, co wyprowadzi mnie z cienia
Niebem, usłanym srebrnymi ogniami
Niezmierzona, dobrocią serca gorącego
Radością, najsłodszymi chwilami
Końcem drogi dla wędrowca strudzonego
Strumykiem niosącym ukojenie
Rwącą rzeką dającą życie
Morzem radości Tyś dopełnienie
Oceanem kwiatów w rozkwicie?
Wiem po prostu jesteś kobietą
Która spogląda dotyka i marzy
Chce być na zawsze podnietą
Lecz nie wie czy się odważy
Wiedz możesz wabić wzrokiem
Ruchami ciała rozpalać pragnienia
Słów słodkich mówić potokiem
I spełnić moje ciche marzenia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.