Czymże więc jest czas?
Ciągle za szybko
A przecież dopiero co
Zupełnie niedawno
Minął wczorajszy dzień
I już za nami kolejny rok
Dla drzew będący tylko wiatrem
Zaplątanym między gałęziami
Dla biedronki całym życiem
Zamkniętym w ramach
Wiosennych i letnich burz
Tylko ruiny wiecznych miast
Spoglądają nań z przyzwyczajenia
Choć wciąż czują na sobie
Oddech i krew
Swego twórcy – niewolnika
Znudzone i wycieńczone śledzą
Drogę każdego z nas
autor
Iskierka88
Dodano: 2006-02-20 00:40:55
Ten wiersz przeczytano 441 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.