Daleka przyszłość
Już nikogo nie zabiorę
do swoich krain szczęścia
sama siebie prowadzę znów
do strefy bezpieczeństwa
Samotność uprzyjemnia życie
jak ona wiele może
nauczyć cię szczęścia
i życia w pokorze
Marzeniami snuje się życie
a marzeń jest bez liku
nikogo nie zabiorę już
i niczyjego nie doznam dotyku
Czuję jedynie słońca żar
jak ciepło mnie dotyka
może kiedyś przybliży się dal
może serce znowu będzie tykać.
autor
gorza
Dodano: 2007-09-01 22:06:13
Ten wiersz przeczytano 620 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.