Dar

To uczucie, które Wy zwiecie miłością,
Co zwycięża z największą nienawiścią i złością,
Co szczęście daje ubogim w loży i bogatym w spadku,
A mieście się w każdym kwiatu liściu, płatku
Czyni mnie szczęśliwym gdym obdarowany,
Kiedy czuje oddech tego niezrównany,
Wtedy radość do drzwi serca mego puka
I nie wiedząc czego tam naprawdę szuka
Otwiera na świat je dzieląc się z innymi,
Z ludźmi mi znanymi i nieznajomymi
Mnoży się tak ciągle w nieskończoność wieczną
Aurę w okół tworzy życzliwą, bezpieczną
Niszczy złe poczucie tworzy dobre czyny
Wzbogaca dni szare tej marnej krainy.

autor

shaggy

Dodano: 2006-08-29 19:37:17

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie