dar naszych serc
pachną kwiaty łąk ogrodów
płatki w dłoni rani cierń kolców
oczy nie widzą kolorów
zapach lasu siana nocą
ciemność dnia szelest kroków
niepełnosprawni
inni mężni duchem
stopy nie dotykają ziemi
nogi bezwładne tacy inni
na lotniach szybują w przestworzach
żeglują wezbraną bryzą morza
słowem migowym piszą poematy
poezją mowy niedosłysząc szmeru
okaleczone szumi drzewo
zraniony ptak budzi śpiewem
scena w teatrze
para na wózkach wiruje
ciasno sercu ciszą nuci
z Bożej woli dola nasza
a proza życia prostotą bytu
dróg tyle
otwórz drzwi szeroko
ciasno sercu
chce pełnią radości śpiewać
i my otwierajmy swoje uczucia
nie zamykajmy drzwi...
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2012-04-20 07:30:39
Ten wiersz przeczytano 1249 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Bardzo głęboki w treści wiersz, każdy człowiek
potrzebuje uczucia, bliskości , dlatego drzwi naszych
ramion powinni być dla wszystkich szeroko otwarte.Z
serca pozdrawiam :)
Nie ma sprawiedliwości na świecie, w życiu i w
uczuciu. Piękny wiersz, dobrze się czyta.
nieszczęśliwy wypadek, choroba ... mimo to potrafią
czerpać radość z życia ,godna podziwu siła woli,dobry
przekaz
Nie zamykajmy drzwi.
Poruszający wiersz.
Pozd5rawiam serdecznie:)
Nie zamykajmy drzwi.. Jestem wzruszona, zaczynając
czytać wiersz, nie spodziewałam się takiego rozwoju
akcji.
Wiersz ma przesłanie. Ile jeszcze takich drzew
przyjdzie nam oglądać.
KOCHAJMY - BĘDZIEMY KOCHANI!!!
otwórzmy serca i oczy spójrzmy w koło
bo obok są ludzie którzy też mają serce
mają SWoje uczucia
coś wiem na ten temat
pozdrawiam serdecznie:)
przeleciałem z lekkością nad twoimi wersami - zupełnie
zapominając ze nawet nie mam skrzydeł - nie zamykajmy
ani naszych serc ani drzwi naszych domów
Otwierajmy się na innych ludzi i to nie tylko
niepołnosprawnych! bardzo nie lubię tego słowa
"niepełnosprawny" a może sprawny, tylko troszeczkę
inaczej! szanuję wszystkich ludzi, bo wszyscy mamy
serca i duszę i tak samo odczuwamy, radość, ból, łzy,
miłość!!
Pozdrawiam Danusiu:))
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
Są jak zranione ptaki, a jednak potrafią się cieszyć i
docenić życie.Otwierajmy dla nich serca i drzwi na
oścież.Dobre przesłanie wiersza:)
Pozdrawiam ciepło:)
Masz rację, nie zamykajmy drzwi. Otwórzmy nasze serca
a wtedy będzie chyba idealnie. Pozdrawiam:)
Otworzyć uczucia? Serce a i owszem ale uczucia?
Zwłaszcza uczucia nienawiści, zakłamania?:))
"nie zamykajmy drzwi..." - piękny wymowny wiersz.
Cieplutko pozdrawiam