Daruję Ci...

Tak bym Ci chciała coś darować Panie!...
Zamiast tego, wysłuchujesz : "Boże daj, proszę!..."
A dostałam już tak wiele. Wszak każde żądanie
musiało się spełnić. No i... skutki znoszę

nieprzemyślanych pragnień. Miast giąć się w podzięce,
dla odmiany błagam : "Zabierz to ode mnie!"
Cóż... machina w ruch wprawiona... Czas zaciera ręce,
przekonując mnie boleśnie, że prosić - daremnie.

Mimo to, ze mną jesteś. Znów dary dostaję -
siłę przetrwania, choć wokół łez morze,
szansę posprzątania, by w tym bałaganie
nie zginąć, wyprostować co skrzywiłam. Boże,

cóż więc Ci dam? Obietnice, które nie mają mocy?
Może mogę tęsknić tylko, może tylko... być?
Albo czekać na Twą Łaskę w bezruchu nocy...
Chciałabym Ci dać wszystko. Nie potrafię... nic.

autor

annael

Dodano: 2007-04-05 01:04:23

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie