Dary niebios
pantum
Wiosennym kwiatem nowe życie rozkwita,
cudem natury o zapachu świeżości,
otwórzmy okna, by znów ranek przywitać,
blaskami świata nakarmić duszę, oczy.
Cudem natury o zapachu świeżości,
do drzwi pukają niespełnione marzenia,
blaskami świata karmimy duszę, oczy,
chociaż sił ubywa, zostają pragnienia.
Do drzwi pukają niespełnione marzenia,
czasem błądzimy szukając własnej drogi,
chociaż sił ubywa, zostają pragnienia,
bez wiary, nadziei człowiek jest ubogi.
Czasem błądzimy szukając własnej drogi,
nasze przeżycia nie pójdą w zapomnienie,
bez wiary, nadziei, człowiek choć ubogi
chce zostawić po sobie miłe wspomnienie.
Niech dni przeszłości nie pójdą w
zapomnienie,
cieszmy się z poranka, który nas
przywita,
pozostawmy po sobie miłe wspomnienie,
dbając o najcenniejsze wartości życia.
Komentarze (157)
Jest nad czym pomyśleć...pozdrawiam.
Dla mnie szok;
mój 54 głos, zaraz policzę Twoje zapisy.
Witaj,
zalogowana jestem dla komentarzy.
Za Twój dziękuję - czyżbyś była zazdrosna?
Miałam już dwóch kandydatów!
Nie wiem samobójcy czy desperaci, ale ryzykanci na
pewno.
Bardzo mi się podoba Twój utwór.
Dokładnie dopracowany tak poetycko jak i jasno i
precyzyjnie zapisany.
Serdecznie pozdrawiam.
No cóż mogę tylko podpisać się pod wszystkimi ochami
i achami. Piękny wiersz.
Wenuszko dziękuję już poprawiłem
Pozdrowionka przesyłam
tulipanku :)))
dziekuje za wszystkie u mnie komentarze:)
pozdrawiam serdecznie:)
Po prostu swietne:)
Pozdrawiam
Pięknie... piękne słowa;
i ok, jest pantum
Mądrze i ciekawie Wandziu.
Udane pantum.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
bez nadziei człowiek ubogi w tym miejscu można dużo
wybudować dzięki tym z nadzieja ale czy zdobywamy
śliczny wiersz
naprawdę mi się podoba weno
Piękne pantum wenuszko. Pozdrawiam serdecznie.
:)