Dawny człowiek
I czemu tak się przyglądasz
Jak byś widział pierwszy raz
Tak – dziś świat tak wygląda
Dawny człowiek zakrywa twarz
Mój dziadek by się nie przyznał
Ni do sąsiadów, ni do rodziny
On innych ludzi zupełnie znał
Bo i człowiek był zupełnie inny.
Moja babcia by dziś płakała
Nad życiem jakie oni znali
Nad człowiekiem jakiego znała
Nad ludźmi, którzy wtedy jeszcze
kochali.
A Ty dziś patrzysz i nie dowierzasz
Jak życie traci swój smak
Samotną wyspę mimo tłumów przemierzasz
I dobrze wiesz,że coś jest nie tak
autor
Karin1991
Dodano: 2013-10-04 09:13:31
Ten wiersz przeczytano 876 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Człowiek żyje w tłumie a samotny...Dobry wiersz,
pozdrowionka-:)
ludzie więcej widzą od tych co więcej widzą a widzą
mało i śnią
Z pewnością nie jest tak jak dawniej,ale świat ciągle
się zmienia. Pozdrawiam.
Coś w tym jest, że wydaje nam się, iż kiedyś lepiej
się żyło - nie było tego pędu i pośpiechu. Pozdrawiam
:)
"jakbyś" razem
Bo coś jest nie tak! Ukłony :))
to prawda dzisiejszy świat jest znacznie bardziej
okrutny pozdrawiam