Debata

Wczoraj, a może dawniej już,
W tym barze za przystanią
Spotkali się mój diabeł stróż
I drugi mój stróż – anioł.

Wzięli butelkę. Litr na dwóch
– Jakby nie pili wcale –
Lecz, gdy kieliszki poszły w ruch,
To się zaczęły żale.

Rzekł anioł: Kusicielu ty,
Wyjaśnij mi dlaczego
Na ludzi ciągle dybiesz, by
Sprowadzić ich do złego.

Czemu ty ludzi – proszę mów –
Zwieść pragniesz z dobrej drogi?
Przed oczy wciąż im znów i znów
Podsuwasz cudze bogi?

A diabeł: To zależy jak
Ty problem ten postawisz.
Me rogi to wolności znak,
A ty? Ty jesteś klawisz.

Pilnujesz ich, jak więźniów swych,
Na tym ci czas upływa.
Ja dla nich zaś – z natury złych –
Zwę się Alternatywa...

I spojrzał na anioła zły,
Nie krył nerwów, ni wzruszeń.
Może by wzięli się za łby
W walce o moją duszę,

Lecz butla była pusta już.
Rzucili grosz na ladę
I poszli gdzieś – mój anioł stróż
I drugi mój stróż – diabeł.

autor

jastrz

Napisany: 2019-08-18 Dodano: 2019-08-19 05:12:32

Ten wiersz przeczytano 1094 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie