Deszczowa Panna
wielka rzeka płynie
bardzo powolutku
pełna niespodzianek
łez, smutku
panna, co szczęściem,
tańczy na deszczu
jej złote warkocze przeplecione,
kołysankę rytmy życia pisze
jasnością słońca zachwyca
jutro znowu będzie
wiatrem, chmurą
nawałnicą życia
każdy dzień
inną barwę jej pisze
panna, co jak łabędź
dostojnie góruje
wysoko w niebo,
między korony
drzew zielonych
czasem pojawia się
niczym burza,
odmianą szarości przywdziana,
ziemie deszczem okrywa,
od samego rana
nasza deszczowa panna
Komentarze (8)
cos jest w twoich wierszach, mnie brakuje w nich
jakiejs puenty, jakiegos wstrzasu ktory by zlamal
monotonie melancholii
Widzę ją za oknem, niestety w szarość odzianą...
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam.
Witaj,,ładny,pozdrawiam++
deszcz czasem odświeża nasze marzenia...pozdrawiam
ciepło
Taki mamy czas Wiosna lubi deszczem kropic.
Bardzo ładnie o miłości:)Świetne porównanie::)
pozdrawiam
Bardzo ładnie o deszczowej pannie :)))
Bardzo sie rozmarzyłam...Super!