W deszczu

Rozczochrane drzewa i rozczochrane myśli.
Niezmordowany wiatr nad falami je goni.
Zaczarowany świt nam obojgu się przyśnił,
uśmiechami kropel na świat spuścił zasłony.

Przycupnęła miłość w naszych dłoniach, na niby.
Ginęliśmy w sobie i w pieszczotach otchłani.
A deszcz tańczył na rynnach i mgłą poił szyby,
aż zasnął nieskromnie z mewami na przystani.

Potem nagłe zachwyty gasły w niepewności,
by powracać zdwojone prośbą i rozpaczą.
Czasem natrętne myśli wypuszczą się w pościg
za tym deszczem. Wracają, bo już nic nie znaczą.

autor

13zaspa

Dodano: 2009-02-08 20:37:59

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie