diament

kiedyś musiałem ten wiersz usunąć, za dużo było wzruszeń... a dziś jeszcze raz

zeszliśmy polną drogą do jeziora
wcześniej nią kłusowałaś by spławić konia
wybraliśmy leśną komnatę nie plażę
suche igły bosko drażniły stopy
skrawek mchu stał się wszechświatem
nie płynął czas ale pot tak gorący
że mogła zapalić się ściółka

nie chciałaś nic mówić
tylko słyszeć oddechy
pachniało letnią suszą
a w nas jak po burzy
pełno wilgotno przejrzyście
wiadome było wszystko

jedynym pytaniem jak być jeszcze bliżej
gdy najbliżej nie wystarczało

patrzyliśmy na taflę jeziora
przez świerkową firanę pamiętasz
diament od królowej galaktyki
na pierścionek dla ciebie

autor

Pasjans

Napisany: 2020-06-10 Dodano: 2020-06-10 11:13:30

Ten wiersz przeczytano 1761 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie