Dla Patrycji

,,jedną malućką duszą tak wiele ubyło...''

Dziecinko Kochana, bardzo krótko byłaś.
Nawet twoja mama przytulić Cię nie zdążyła.
Miałaś wnieść w życie nasze tak wiele radości.
Jednak Twoje ciałko nigdy nie zagości
W domu rodzinnym, pod skrzydłami mamy
Dzisiaj...jesteś już tylko wspomnieniem.
Powoli pamięć buźkę twą zaciera
A z każdego kąta ból i żal wyziera..
Cóż nam pozostało jak tylko wspominać
I te parę chwil z Tobą wciąż rozpamiętywać.
Bo do dziś pozostał żal... nie przedawnienie.
Z grobu Twego powstaje bolesne milczenie.

autor

OSA

Napisany: 2005-10-27 Dodano: 2007-10-29 19:22:13

Ten wiersz przeczytano 789 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie