Dla przyjaciół
To już koniec jest, już zapomniałam
Tylko ja to wiem, wiem ile wycierpiałam
Już nie myślę o Tobie, nie męcze się
To już skończone już nie kocham Cię
Już poukładałam życie, poukładałam je od
nowa
Tego już nie popsujesz, nie zabolą twe
słowa
Choć sama jestem, jestem szczęśliwa
Jednak coś zostało, została przyjaźń
prawdziwa
Zostali ludzie, Ci którzy pomogą
Zapomnieć, nie myśleć, iść nową drogą
Przyjaciele nie pozwolą by się pogrążyć
Choć trudno było, tak trudno za mną
nadążyć
Nie zapomne im tego i za to ich cenię
Są jak anioły, jak ze snu marzenie
Byli, pocieszyli i mi pomogli
Choć równie dobrze zostawić mnie mogli
Bardzo ich kocham, ogromnie szanuję
A za to wszystko serdecznie dziękuję...
Dla całego pokoju 233...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.