Dla Zespołu Tanecznego "Polonez"
Z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania
Z pieśnią Poloneza na scenę wpadają,
przytupną obcasem, aż echo poleci
to młodość i radość, a oni ją mają.
Oni, nasze chłopcy ukochane dzieci.
Jakby tuzin tęczy na scenie pląsało,
pęki róż czerwonych na sukniach się świeci,
strojne chusty, czepce, na główki wkładają.
To nasze dziewczynki, ukochane dzieci.
Dziś z miłością patrzę na ich radość
czystą
na ich piękne stroje, dobre zachowanie.
Jak miło usłyszeć ich mowę ojczystą,
która w ich pamięci na zawsze zostanie.
Dumni są rodzice, gościnna Polonia,
zachwycone babcie zdjęcia oglądają.
Jaka tutaj radość, zgranie i harmonia,
a całe to piękno komuś zawdzięczają.
Kwitnij nam kulturo tańcem wysławiona,
niech każdy podziwia polskie tańce,
stroje,
a dzieci nie lenie, niech tańczą na scenie.
Niech każdy pokaże tu zdolności swoje.
One tu się uczą jak Ojczyznę kochać.
Hamilton 21. luty 2016
Komentarze (46)
dobrze że wiedzą gdzie ich korzenie pielęgnując
ojczystą kulturę,,,,ładny wiersz z
dedykacją,,pozdrawiam :)