Dlaczego?
rzucony kamień
to rytuał
i wszyscy odchodzą
drogą chaosu
gdy ostatni człowiek ucieka
bo nawet chmury płaczą razem ze słońcem
wypalonym z tęsknoty za
nieosiągalnym księżycem
autor
Roma1002
Dodano: 2009-01-14 00:21:41
Ten wiersz przeczytano 1098 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Łatwo jest rzucić kamieniem i uciec a sięgnąć do
księzyca można myślami. Pierwszy czyn jest niegodny i
tchórzliwy, drugi ma znamiona romantyczne.
hmm..rzucić kamieniem łatwo trudniej naprawić skutki
,ludzie się mijają niepotrzebnie
zapytań bez liku w tak krótkim wierszyku. na tak.
Piękne środki wyrazu. Niebanalnie. Brawo.
Te kilka słów wyraża wszystko...
Rzucony kamień, ucieczka.... samotność... Wiersz
niejednoznaczny w wymowie...
...dla mnie zatrudne te Twoje pytania...
Krótki w formie a tyle zawiera treści ,a pytanie
retoryczne wciąż pozotanie : "dlaczego?"
Udany wiersz w klimacie jaki lubię. Brawo. Pozdrawiam
" a czemu tak? a czemu nie" :)
Jedni odchodzą by zrobić miejsce następnym i zarówno w
sztuce tak i w życiu taka jest kolej rzeczy i my tam
gdzieś pomiędzy niezdecydowani .Bardzo ładny wiersz.
Urocze te kilka słów.
księżyc jest dla słońca osiągalny... kiedyś. Ale
będzie to miłość modliszkowa niestety... może słońce
tego właśnie chce...
Pomilcze sobie bo zbedne sa slowa.
myśl głęboka a jej podsumowanie majstersztyk