Dlaczego nas tutaj nie ma
Niebo poranne przybrało barwy
westchnienia
szeptu i ciszy
piękniej było tutaj we dwoje
wtedy dzień by nam nie spowszechniał
nawet gdyby był tak jak dziś szary
byłby pięknym kolorem
Stoję samotny, przed oczyma przestrzenie
otwarte
we mnie narastają uczucia, zapisania w
sercu warte
Samemu patrzeć na piękno zroszone
tęsknotą
uciekać do tęsknot, do myśli przyszłych
Wszystko wokoło piękne w samotnej ciszy
rośnie we mnie tęsknota, miłości jak
oceanu przypływ
Wyciągam ręce w przestrzeń
Słowa na wargach zawisłe
W twoje dłonie wkładam siebie
jak owoc dojrzały
oczyma otwartymi ufnością
częstuję cię sobą
Ty sięgasz spragniona
po szept pochylony
po szept rozmodlony
po szept
Autor:slonzok-knipser
Komentarze (3)
Tęsknota miłości-pięknie powiedziane! myślę że w
każdym z nas rośnie w sercu! miłości ciągle mało i
mało!!
Pozdrawiam Cię serdecznie! miłego dnia życzę :)))
Ach ten szept... tyle może, rozmarzyłam się. Cieplutko
pozdrawiam
Ach, gdyby tak razem:)Twoje szepty obudziły wielką
tęsknotę:)Pozdrawiam bardzo serdecznie+++