Dlaczego nie ja?
Dlaczego nie ja,
a ona wokół ciebie się krząta?
Dlaczego nie ty,
a pustka mnie wokół otacza?
Ktoś mi życie
okrutnie poplątał...
Mimo wszystko
ja Komuś wybaczam.
Gliwice 25.06.1984 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2020-09-17 10:42:15
Ten wiersz przeczytano 961 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Wybaczyć to sztuka! - sumienie czyste.
Pozdrowienia ślę i wszystkiego dobrego.
Piekna i czysta jest peelki dusza...
Kochani,
bardzo dziękuję za każdy Państwa komentarz
i serdecznie pozdrawiam :) B.G.
Z Wybaczeniem lżej na duchu się żyje.
Pozdrawiam :)
Zgadzam się z Gminnym, jednak dodam - w nierównych
proporcjach.
Bardzo dobra miniatura, Braniu :)
Wina najczęściej jak prawda leży po środku. Wierszyk
zgrabny:))
Wybaczyć... ważna rzecz. A życiową nić, prędzej czy
później się rozplącze.
Ciekawy wiersz z mądrą puentą.
Pozdrawiam serdecznie
wybacza się łatwo
wymazuje z pamięci bardzo trudno
i to jest taka sytuacja patowa...
pozdrawiam Bereniko
Smutne:(
Idź za sercem, ale rozum niech ci służy za lampę. :)
poplątane życie zapętlone, pętla zaciska się...
zostało przepraszam przebaczam...?
Joasiu - za odwiedziny dziękuję
i cieplutko pozdrawiam :) B.G.
Michale - może masz rację, a może jest jeszcze "Ktoś
Trzeci"...
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :) B.G.
Smutne.
Czasami też sobie zadaję podobne pytania...
Pozdrawiam serdecznie :)