odległość

Parze przez okno
Kilometr za kilometrem ucieka
By moc zawrocic czas
By znów w ramionach cie trzymac
Lecz los do przodu pcha nieubłagalnie niczym lecacy w przestrzen głaz
Nie popchniesz go pod gore!
Trzeba pogodzic sciezki losu i pragnienia nasze
Trzeba cierpierpliwoscia złagodzic smutek ten a los nam dopomoze
Wiem ciezko zrozumiec jest ze trzeba cierpiec
Bol znosic tak
Kiedys jednak to odpłacone bedzie i szczescia zaznamy
Juz widze jak co dzien sie przytulamy
Ja zyc bez Ciebie nie chce i nie potrafie....

autor

Wikktoria

Dodano: 2005-11-15 21:26:11

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie