Dłonie

Błogosławieństwem, gdy twoje dłonie
ogrzewają moje zmysły
Zapachy, aromaty i palców dreszcze
Oczy i zmysł smaku proszą o jeszcze

Słuch domaga się muzyki i poezji grania
To piękno trwa od chwili naszego poznania
Dotykaj, dotykaj dłońmi o pięknych kształtach
Dotykane zmysły, ta gra jest miłość warta

Odpowiadam na dotykanie łagodnym drżeniem
I pragnę pieszczot, niech tak dalej będzie
I czuję gdzie jest moje serce obfitość jego drgań
I proszę cudowny los, czyń tak i nigdy nie przestań

Niesiesz dłońmi ciepło jak posłańcy boscy
Dajesz radość duszy, sercu w stan beztroscy
Twoje kształtne dłonie lgną niesytością
Jak dwa obłoki przysłaniają rządzę nad mądrością

Obok mnie jest wokół ciemno,
wtedy to jak powój, co rozchyla się nocą,
łodygą ciała pnie się delikatnie po mnie,
moje oczy w ciemności, łzami się pocą

Błogosławieństwem, gdym w twoich dłoniach
Rozbudzony impulsem konam w czułości
Pragnę byś wtedy była w moich ramionach
Dotyk, zaledwie dotyk a ile w nim miłości

Autor:slonzok-knipser

Opracowano na podstawie wiersza
?W świecie twoich dłoni?
Autorki: el_ka

autor

slonzok

Napisany: 2012-01-16 Dodano: 2012-01-17 05:19:58

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie