Dlugość ciszy w krzyku
Nie ma zjednoczenia, są tylko podziały.
Odległości zależne jedynie od skali -
czas mierzony w latach,
długość ciszy, dźwięku
wielokrotna spacja.
Przecinka w lesie, w niej głębokie rowy,
guziki i sprzączki, lista tych, co byli,
modlitwy nieobecnych, żałoba żałoby,
a wszystko przeklęte na najwyższą miarę.
autor
promienSlonca
Dodano: 2010-04-15 18:04:11
Ten wiersz przeczytano 867 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Smutne, ale prawdziwe...
Świetny wiersz :) pozdrawiam ciepło
A ja tutaj jeszcze, pod tym wierszem nie byłam, ale
dzięki Wandzie trafiłam, warto było, świetny wiersz,
choć smutny, te podziały były i są, a ślady, również
te wojenne są do tej pory, nie tylko ślady, bo wojny
stale gdzieś się toczą, niestety.
Pozdrawiam Aniu, z uznaniem :)
Trafiłam za Grażyną w te rejony. Znakomity wiersz
sprzed 11 lat! Miła niespodzianka. Pozdrawiam
serdecznie :)
Re:
Dziekuje za komentarze.
Pozdrawiam cieplo, dobranoc.:)
Smutne ale prawdziwe...
Uroczego weekendu Aniu:)
Takie były czasy .. tylko smutek żal i pamięć
pozostały ..
Powtórka tylko w innej skali, dobrze napisany wiersz.
Witaj promieniuSłonca. Pięknie oddałaś temat. Wiersz
jest smutny, ale w chwili obecnej wszyscy teraz mamy
smutek w sobie. Pozdrawiam Ciebie serdecznie.
z tą "przecinką" genialny pomysł. realizacja również
:) w drugiej zwrotce :) zrobiłbym tak :
czas mierzony w latach, długość dźwięku ciszy -
wielokrotna spacja. :) to tylko sugestia :) bo teks
naprawdę jest dobry.
podwójnie mierzona tragedia....
Wszystko nie tak razy dwa.Pozdr...
przesłanie na miarę przekleństwa....dobry wiersz
to wszystko takie smutne - ładny wiersz -pozdrawiam
smutne i prawdziwe... niestety...
ładnie,,,,bardzo ładnie...tak przekornie...daje do
myślenia...Gratuluję stylu