Do wiersza
Płyń mój wierszu tak jak górski
strumień,
Cicho szepcz – może ktoś cię zrozumie.
Nieś swą treść ludziom w oczy i uszy,
Może komuś zagnieździsz się w duszy.
Płyń mój wierszu jak leniwa rzeka,
Dopłyń wierszu do serca człowieka,
Sącz swe słowa, niechaj go uwiodą,
W zimę ogrzej, w lecie bądź ochłodą.
Płyń mój wierszu tak jak krew pulsuje,
Niech czytelnik twe słowa przyjmuje,
Chociaż by je odrzucił ze zgrozą,
Gdy to samo przeczytałby prozą.
Płyń mój wierszu tak jak spływa na nas
Z nieba, z Krzyża wielka miłość Pana,
Płyń mój wierszu w sercu, w ustach, w
głowie,
Nie daj Słowa zmienić w pustosłowie.
Komentarze (19)
śpiewne wołanie :)
i wpłynął do mojego serca
Bardo ładnie z wierszem jastrzu/Michale popłynąłeś,
no i puenta zacna :)
Pozdrawiam późną nocą:)
Bawo! - pachnie to njlepszą poezją powojenną z
pirwszych lat, przypomina mi się zwlaszcza Broniewski
- ten liryczny. Może to bardzo wątle skojarzenie- ale
wiersz napewno rownie dobry jak najlepsze liryki
Broniewskiego .
Pustosłowia - brak!
Pozdrawiam serdecznie:)