Dobra rada
Nie daj się Bieszczadzie wężowi komercji
udusić !
Nie jesteś pazerna Ewa -nie daj mu się
skusić,
dźwiękiem "złotej" monety podstępnie
rzuconej,
a tak naprawdę tombakiem chytrze
podświetlonej,
po to by cię ujarzmić, rzucić na kolana,
a potem dorżnąć jak ofiarnego barana !
Nie daj się Mac-kotletom! Pogoń inne śmieci
!
I przytul natchnione toą wszystkie dzieci.
autor
stolarz podłogowy
Dodano: 2015-12-28 19:47:00
Ten wiersz przeczytano 675 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
W ostatnim wersie chyba uciekła literka :) pozdrawiam
Dokładnie, nie dajmy się zwieść komercji. Świetny
refleksyjny wiersz☺