Dobranoc…

Nie byłem nigdy tam aż do owego dnia
Pamiętam szepty słów jak opadała mgła
Pobiegłem sam bez tchu pod wiatr i poprzez deszcz
Myślałem że to nic zwyczajna zwykła rzecz

Ten las gdzie nie ma drzew wciąż widzę w moim śnie
Podobnie jak tą twarz widzianą kiedyś gdzieś
I nie wiem teraz już czy życie cudem jest
Czy tylko poprzez łzy uśmiecha do mnie się

Co powiesz na to że przypadkiem jedną z dróg
W słoneczny letni dzień pijany idzie bóg
Niech to nie zgorszy cię wybaczyć też byś mógł
Człowiekiem wszak on jest a to zwyczajny cud

Opowiedz kiedyś mi o wszystkim jeszcze raz
Przywołaj po imieniu zatrzymaj tamten czas
Za rękę prowadź mnie jak dziecko cały dzień
I nigdy nie budź mnie…i nie mów że to sen...

JW.

autor

przyjacielBiB

Napisany: 2023-04-02 Dodano: 2023-04-02 10:09:16

Ten wiersz przeczytano 232 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie