Dobro
Andrzejowi
Wiją się nutki pajęczyny.
To dzieło pająka śmierci.
Ona oplata ciało i duszę
czyniąc człowieka bezradnym.
Po Twoim odejściu
jestem dzieckiem,
które dopiero rozpoczyna
nieznane życie bez Ciebie.
Co z niego wyjdzie - nie wiem.
Trwam nieruchomo
zdana na święte dobro ludzi,
które jeszcze istnieje.
autor
pani Mija
Dodano: 2024-01-02 00:03:16
Ten wiersz przeczytano 263 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Z czasem uczymy sie zyc bez nich
Dasz radę. Ja dałam.
Poruszające wersy!
Trzeba wierzyć, że dobra jest więcej...
Serdecznie pozdrawiam i życzę wszelkiej pomyślności w
Nowym Roku!
Dziękuję za wspieranie mnie, za odwiedziny. Na razie
tak ciężko
Tak. Trzeba wierzyć, bo "ludzi dobrej woli jest
więcej"...
Pozdrawiam ciepło :)
Trzeba mieć nadzieję,
pozdrawiam serdecznie:)
Dobro istnieje, trzeba tylko wiedzieć gdzie i u kogo
go szukać...:) Pozdrawiam Mijo :)
Trzeba wierzyć w dobro i mieć nadzieję na lepsze.
Życzę wszystkiego najlepszego i dobrego z nowym
rokiem:)
...o ludzka naiwności trwaj
w słodyczy własnej
przy tobie to co ciemne
jawi mi się jasne
a to co jasne chociaż
często smutek budzi
zapały dzięki tobie
wielokrotnie studzi...
pozdrawiam:))
Jeden z przykładów na praktyczne zastosowanie dobra,
co prawda w smutnym kontekście.
(+)