Doceniam...

Dla przyjaciół

Czemu zawsze pisze tak,
jakby kończył się mój świat.
Ile razy nie doceniam tego,
Czego już od życia mam.
Cóż do szczęścia mi potrzeba,
Jeśli ja na serio wszystko mam??
Chociaż czasem smutny świat,
Daje mi do zrozumienia fakt,
Że okrutny jest i godzi w samo serce nas.
Kocham swoje życie,
Takim jakie jest,
Bo jest wyjątkowe tak,
jak latający na wolności ptak.
Mam w nim wiele smutków,
I też bardzo wiele łez.
Choć radości tyle samo,
i tego co raduje mnie.
Mam przyjaciół w sam raz,
Co wspierają mnie.
I zależy im na mnie,
tak samo jak na nich mnie.
Lecz o pozytywach ma być ten prosty wiersz,
No więc teraz słuchajcie mnie.
W życiu wiele złego spotkało mnie,
To mnie nauczyło jak nie cofać się.
Że z każdej opresji, uratuję się.
Jestem samodzielna niczym dziki zwierz.
I to uszczęśliwia mnie.
Że mam i ubieram się to w czym chodzić chcę.
Że mogę słuchać muzy tyle ile chce.
I że mogę właśnie pisać wiersz.
Kocham swoje życie takim jakim jest,
Choć mam czasem chęci komuś przywalić w łeb.

i dla tych którzy nie doceniają swego życia

autor

minijkaa

Napisany: 2006-12-29 Dodano: 2007-01-01 21:22:40

Ten wiersz przeczytano 821 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie