dodatek do świata

Bardzo ciekawy,emocjonalny wiersz.Pozdrawiam.

Mnie się wydaje, że to raczej nie koszmar, bo ciepłe
usta chyba są czymś przyjemnym?
Fajnie, że znów jesteś Johny.
Pozdrawiam :)

Ciekawy wiersz pozdrawiam serdecznie )

i do Was wszystkich , kochani.. Dziękuję serdecznie za
Wasze komentarze. Pozdrawiam.

Donna,m zgadza się, długo. Wiesz jak to jest, zdrowie
siada i kłpoty też bywają przerózne, i nijak z czasem
a i pisać żadziej bywać zaczeło

Arek, żartem mówiąc, nie miałem nic pod ręką do tych
liści

Kosim, też

ciekawy tytuł..i wiersz także
kłaniam:))

Bardzo fajny ładny wiersz i podoba się:)pozdrawiam
cieplutko:)

klimatyczny wiersz pełen smutku i niepokoju. :)
czemu rękoma odgarniać liście rzucone pod stopy? to
bez sensu. nie przemyślałeś tego :):):)

miło Ciebie znów widzieć - mam słabość do Ciebie...

Witaj. Tracąc bliską sercu osobę, tak właśnie możemy
się poczuć, jako dodatek do tego świata, bo ktoś kto
zajmował centralne miejsce w naszym sercu odchodzi, to
tak jakbyśmy stracili grunt pod nogami, orientację w
terenie. Dobrze oddany klimat, który można oddczuć
wyraźnie. Taki powinien być wiersz.
Moc serdeczności.
Ps. Długo tutaj nie gościłeś...

Temat i jego opracowanie zatrzymuje.
Pozdrawiam :)

Ten który się uważa za pana tego świata jest jedynie
dodatkiem do niego... podoba mi się takie podejście do
życia, pozdrawiam

Ciekawy refleksyjny przekaz.
Pozdrawiam:)
Marek