dojrzałość

Oj ,ta dojrzałość . Świetnie napisane Karmarg

Piękna, zwiewna refleksja o przemijaniu. Pozdrawiam
cieplutko :)

dziękuję bardzo za poczytanie i komentarze uwagi mile
widziane ...poprawiam bo wiem że są konstruktywne i
dziękuję wszystkim

Pięknie o przemijaniu i te metafory...Pozdrawiam:-)

Dojrzałość ma tyle uroków. Pozdrawiam.

Wszyscy dojrzeliśmy do jakiś mądrości,
tylko - zawsze tylko jest znak zapytania,
czy jesteśmy przygotowani do dalszego życia?
Kiedy wszystko przeminęło i i nic do zdobycia.
Pozdrawiam serdecznie

Ładna refleksja nad przemijaniem.
Podoba mi się sugestia bo mini.
Przemyślałabym na miejscu autorki
rezygnację z wersu "to dojrzałość",
ponieważ ta konkluzja jest msz zawarta w tytule.
Wiadomo, że autor wie najlepiej jak ma wyglądać jego
wiersz. Miłego dnia.

Pieknie:)
Pozdrawiam Marianko:)

Zawsze będą wracać, pragną by je na nowo
podziwiać.Dojrzałość widzi w nich więcej piękna,
docenia ich czarujący lot...Śliczny refleksyjny
"motyl".Zatrzymuje.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)

mądrze o dojrzałości pozdrawiam

Oj, tak. Zgodzę się z Tobą, dojrzałość się bardzo
spieszy. Pozdrawiam Marianko

Dojrzałość w tym wierszu ma też odcień spokojnego
powracającego szczęścia, chociaż w srebrze we włosach
i...
Pozdrawiam :)

ładnie karmarg,
a spróbuj bez zaimków
- moja, a one - może będzie lepiej? nie narzucam;
pozdrawiam;)

Jak zwykle!!.. i tu dostrzegam dojrzałość
Autorki:)))Łaj!!zachwycający wiersz:)Pozdrawiam Cię
serdecznie:))

Pięknie płynęłaś- wierszem- przez życie do przystanku
"dojrzałość "
Pozdrawiam