dojrzałość
myśl błądzi
szuka
dawnych śladów
łez szczęścia
radosnych poranków
słonecznych uśmiechów
one
kolorowe motyle
wyfrunęły
teraz wracają
jesienną zadumą
bruzdą na czole
srebrem we włosach ....
autor
karmarg
Dodano: 2014-02-06 10:58:43
Ten wiersz przeczytano 3972 razy
Oddanych głosów: 69
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
według mnie dojrzałość
jest nauką w szkole
jak też życiem w realiźmie
bo nie sztuką być dojrzałym
lecz w sztuce dojrzeć dojrzałość
tam gdzie się sypie nie realność w:)
daje do myślenia...pozdrawiam...
Skłania do refleksji.
Pozdrawiam
Bardzo dobry przekaz, zatrzymałam się przy nim
czytając raz po raz usiłując złapać sens metafor - są
magiczne jak zaklęcia - można długo szukać do nich
klucza...
Zauroczyły mnie te motyle. Pozdrawiam cieplutko
karmarg-:)
Ślicznie.Pozdrawiam
Piękne metafory, mądry przekaz, wiersz zatrzymuje.
Pozdrawiam
Szukamy dawnych śladów! to prawda Marianno! Pozdrawiam
cieplutko:)
Dobra refleksja. Taka kolej zdarzeń jest nieunikniona.
Chociaż jesień też jest piękna. Pozdrawiam.
Piękna poetycka miniaturka, pozdrawiam cieplutko
Piękna miniaturka poetycka o przemijaniu. Pozdrawiam
Cię serdecznie
Szkoda, że dojrzałość znalazłem tylko w tytule.
Marianno pięknie o przemijaniu dojrzały wiek jest
piękny. SAMYCH SERDECZNOŚCI ŻYCZĘ.
Ładna refleksja z nostalgiczną nutką.
Pozdrawiam:)
Dojrzewać znaczy, to co jest doceniać,
a to co było schować we wspomnieniach!
Pozdrawiam!