Dokąd zmierzamy?
Wiejski krajobraz dziś już nie taki,
łany zbóż nie są tak kolorowe.
Zniknęły w polu chabry i maki
a plony także nie są dziś zdrowe.
Króluje chemia i herbicydy,
rolnik zapomniał o ciężkim trudzie.
W stawach zatrute ostatnie ryby,
nowe choroby nękają ludzi.
Świat ogarnęła globalizacja,
człowiek się staje wrogiem natury .
Dokąd nas wiedzie cywilizacja,
wizja przyszłości – bardzo ponura.
Ziemia się staje dla nas zbyt ciasna,
obce planety zdobywać chcemy.
Jeśli nas zgubi egoizm własny,
jak dinozaury – wszyscy zginiemy!!!
autor
jlewan
Dodano: 2016-07-09 17:44:50
Ten wiersz przeczytano 1830 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Mądrym przesłanie...Pozdrawiam serdecznie:)
Sama prawda. Człowiek chce panować nad naturą, a
skutki mogą być opłakane. Wiersz ciekawie napisany.
Pozdrawiam serdecznie.
Wiele prawd zawartych w tym dramatycznym wierszu.
Egoizm jest naszą największą bolączką. Przyszłość
Ziemi nie napawa optymizmem.
Pozdrawiam :)
"Chemia żywi,leczy,buduje-
Chemia kazi,smrodzi,morduje..."-Sztaudynger.
Pozdro Józek.
Witam Autora. Bardzo dużo prawdy zawarłeś w tym
utworze, chociaż myślę, że budzi się już w ludziach
pewna świadomość lub instynkt samozachowawczy. To
wszystko jeszcze mało, ale jednak coś się dzieje,
chociaż wyniszczanie planety odbywa się w szybkim
tempie. Ciekawy i potrzebny wiersz. Serdeczności.
Prawdziwy obraz zgubnych zmian,
dobrze się czyta:)
...przestroga zasadna, wszystko dziś wygląda inaczej -
ciekawie podjęty temat - PS. szkoda wczorajszego
wiersza o Szklarskiej Porębie - wysłałam komentarz, a
wiersz znikł :) był b. ładny. Pozdrawiam.
Mnie też to przeraża. Teraz jeszcze wszędzie komputery
i roboty. Oby to się kiedyś nie obróciło przeciwko
nam.
Pozdrawiam
Dobry wiersz z mądrym przesłanie, by dbać o naturę i
ziemi dary,
zgadzam się z nim,
chemia i złe postępowanie człowieka nie prowadzi do
niczego dobrego.
Pozdrawiam serdecznie:)