Dom
Zbuduj dom
Nie z piasku z kamienia.
Z betonu, drewna czy trawy.
Lecz z uczuć, bo w nim już zawsze
Los będzie Ci łaskawy.
Ściany, sufit, podłogę
Zbudujesz by dały osłonę.
Lecz ważne co wniesiesz do niego
I czy Twe serce tam płonie.
Byś wiedział, że warto tam wrócić,
bo ktoś z tęsknotą tam czeka.
I widząc Ciebie przez okno
uśmiecha się z daleka.
Dom pełen szczęścia, miłości
Z furtka zamkniętą dla złości.
Pełen uśmiechu, radości,
Gdzie zawsze szczerość gości.
I będziesz tam wracał zawsze
Gdzie ogień w kominku płonie.
Bo dom będzie Twoim azylem,
ogrzejesz tam serce i dłonie.
Zbuduj dom do którego zechcesz wracać.
Komentarze (2)
Dom pełen uczuć, miłości, życzliwości, wzajemnego
zrozumienia. Taki dom to rzeczywiście azyl, w którym
mozna ukryć się przed niegodziwością świata, odpocząć.
Warto zadbać, aby taki dom stworzyć. Mądry wiersz.
Cieply wiersz, wazne przeslanie. Pomimo odrobine
moralizatorskiego charakteru podoba mi sie.