Dom
Idę drogą poprzez las
Idę i marzę o Tobie
o Tobie pięknym i zadbanym
W wyobraźni domie!
Idę i widzę Ciebie
Dom, tak piękny
Jak piękne są ludzkie serca
Ludzki umysł i głos
Ludzkie spojrzenie.
W środku troje ludzi
Radosnbych i zmęczonych
zmęczonych codiennością
Choć jest daleko od nich.
Lecz poźniej się obudzą
I pójdą do pracy
Bogaci- mądrością
Biedni- współczuciem
Mądrzy- nauką
Litościwi- Bogiem.
Bo Bóg stworzył najwspanialszą pięknośc-
Człowieka.
To jak On musi być piękny?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.