DOM ?

Osiedle smutków, goryczy
Stare mury, szereg bezlitosnie ciągnących się bloków

Marzenie to jak mówienie do ściany
Krzyk chłopaka to kolejne krawienie serca
Błąd jest rzeką bez ujścia...

Wszystko stoi w miejscu
Nic nie posuwa się dalej

Znowu stajesz na balkonie
Znowu słyszysz ten sam dżwięk odbijącej się piłki
A przed tobą wysokie mury, pietrzące się ku górze

...Czy nie lepiej by było patrzec na kłosy zbóż w sierpniowym słońcu ?
...Czy nie lepiej by było tańczyć na porannej rosie ?
....Czy nie lepiej by było siedzieć na spruchniałej ławce ?
...Czy nie lepiej by było odpoczywać pod starą wierzbą ?
...Czy nie lepiej by było płakać nad czystą, bystrą rzeką ?


TWÓJ DOM STAJĘ SIĘ TWOIM WIĘZIENIEM.....

autor

trzcinka

Dodano: 2007-01-29 21:37:25

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie