Dom - or - rosłość

Dom – or - rosłość

Małe dzieci
zapominają o piekle
wychodząc z cienia
pamiętają jedynie
kształty głosów
i melodyjność barw.

Gdy dorastają
piekło zaczyna przypominać o sobie:

Ogień

przekrwione oczy
zakażone spojrzenia
wirusowe zapalenie serca
-jedna para dłoni
nie dorasta do pięt
konserwatywnego tłumu

Woda

Szczęście?
Nie zadając pytania
mimowolnie szuka odpowiedzi

Pod koniec dnia
cień sumienia wynurza się
z tłumu

winy toną w przestrzeni

Pozostaje
wywabiana z zakamarków
plama

Leżysz w tym samym punkcie
co przed stworzeniem
Rentgen promieni wykaże
czy to twoja
przedostatnia minuta
swobody

Wątpisz?
Skacz!

autor

anyolek

Dodano: 2008-02-21 18:24:59

Ten wiersz przeczytano 383 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie