DOMKI
Moim niepełnosprawnym przyjaciołom dedykuję. wwp.
Ślimak ma swój domek
i żółtko w skorupie
pisklę w gnieździe kwili
tak ogląda świat
Dziecię w łonie matki
w swoim domku stoi
bo w tym jest metoda
w tym jest pewien ład.
Każdy ma swój domek
jedne są z wyboru
są też jednak domy
wyłącznie z nadania
Te z wyboru milczą
przyjazne dla ducha
te z nadania krzyczą
z przymusu mieszkania.
Takie to są domki
na kółkach jeżdżące
gdzie w zasięgu ręki
tylko tykasz świat
Zamknięty ten domek
wśród pustej doliny
umarła to książka
jak zwiędnięty kwiat.
Wtedy proszę, zrozum
ten domek z nadania
ma też drzwi i okna
choć małej wielkości
Wszystkie takie domki
wnet ruiną staną
gdy nie będą stale
otwarte dla gości.
Dorocie, co domek ma na kółkach z nadania Autor wwp., jako pierwszy jej gość.
Komentarze (9)
Serce Twoje wielkie jest,masz wrażliwą i piękną
duszę.Pozdrawiam
Dobry wiersz,ciekawe ujęcie tematu.
Piękny wyraz przyjaźni i bardzo ciekawy wiersz. Czy
mogę być drugim gościem ?
Każdy ma swój domek lepszy gorszy ale swój:)
Piękny poruszający wiersz.
Takich domków z nadania jest tak wiele ...Bardzo dobra
puenta...wiersz żyje ...
...poruszający wiersz, jestem pod wrażeniem.
Ja tylko tyle dziś napisze, masz naprawdę wielkie
serce.
Wiesz ciekawie bardzo...i madrze!