Dorosłość

Refleksje trafione w punkt.
Jako dzieci tak bardzo pragniemy być dorośli, a potem
zbyt szybko mija czas i przychodzi proza życia.

To prawda, bo to niestety nie tylko plusy :)

Refleksyjnie i dorośle. Ładnie. Pozdrawiam.

:)

Dziękuję za słuszna uwagę;)

Prawdę piszesz. Krótki, prawdziwy wiersz.
Pozdrawiam.

"Proza życia nawet randkowanie sprowadzi do patrzenia
w kalendarz i zegarek..."

i... na zegarek :)

chyba, że
"(...)sprowadzi do patrzenia w kalendarz i zegarek..."

np. odmierza czas
Pozdrawiam

nie wiem, czy mi się aż tak do niej
spieszyło, bo lubiłam szkolne lata,
a wiersz świetny,
pozdrawiam serdecznie:)

Dzięki za wszystkie komentarze:)

są panowie po 40-tce, którzy przychodzą z pracy jak ze
szkoły, rzucają swoje "plecaki" w kąt i zasiadają do
swojej konsoli plejstejszyn i tak się bawią do
wieczora, potem bez paciorka idą spać :)Odróżnia ich
od dzieci tylko to, że przy tej zabawie jeszcze mają
pifko w rączce :) Takie to są łobuzy !

Chyba czułam to po kościach, bo niespieszno mi było do
dorosłości:)
Chyba do "dająca" przykleił się zbędny ogonek. Miłego
dnia:)

ta magiczna osiemnastka niewiele zmienia.

Proza życia nie musi być szara, wystarczy tak jak
dziecko się prostymi rzeczami, nie tracić zachwytu
nad światem. Co niestety wraz z dorosłością tracimy.

Niestety czas młodzieńczej beztroski szybko mija.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem, pomyślności:)

Dorosłość różnie może być pojmowana. Są dzieci bardzo
dojrzałe jak na swój wiek, ale też są
dorośli(zwłaszcza mężczyźni), którzy nigdy nie
dojrzeją. Dobrze zaplanowana randka to też sztuka i
nie oznacza, że ma na niej brakować spontaniczności;)
W dorosłości doświadczenie stoi po naszej stronie.
Pozdrawiam:)