DOTYK ...

yamCito Zora2... (…) zresztą tu jest portal amatorski
... a jeśli ktoś ma wyższe ambicje to niech się
popisuje na portalach dla zawodowców - przepraszam za
uniesienie, ale ja mam dosyć w pracy teoretyków bez
praktyki, tzw,przeze mnie nazwanych
"urodzonych pod biurkiem”

yamCito zupełnie nie rozumiem Twojej reakcji na moją
analizę wiersza, który nie przez Ciebie został
napisany :)
Autorka reaguje prawidłowo – odpowiada na moje
wątpliwości, podpiera się wiedzą, próbuje wprowadzić
sugerowane zmiany, nie czuje się z tym komfortowo,
pozostaje przy swoim i dobrze. To Jej wiersz i to Jej
prawo. Nie musi uczyć się na moich błędach. Może na
własnych :) Tylko, że to zwykle trwa dłużej i bardziej
boli.

„zresztą tu jest portal amatorski” – piszesz i tych z
ambicjami odsyłasz gdzieś tam... Wybacz, nie przyjmę
do wiadomości, że amator może sobie pozwolić na
pisanie „po polskiemu” i że nie przystoi mu praca nad
tekstem. Sama jestem amatorką i za rady, których dziś
udzielam za darmo, zapłaciłam ciężką pracą.

I jeszcze jedno - nie potrafię nauczyć jak pisać, mogę
tylko uświadomić autorowi jak nie pisać. Na sukces
składają się: talent (10%) i ciężka praca (90%).

Pozdrawiam autorkę, której postawa bardzo mi się
podoba.
Miłego :)

Nie spotkałam się jeszcze z tym, aby Zora coś komuś na
siłę.Autorka sama zadecyduje czy skorzysta z dobrej
analizy,przy czym wiersz może tylko zyskać, sęk w tym,
czy ktoś chce.Miłego :):))))))

Zora2...czasem mając rację człowiek nie ma racji...ale
do tego trzeba dojść na piechotkę.., zresztą tu jest
portal amatorski ... a jeśli ktoś ma wyższe ambicje to
niech się popisuje na portalach dla zawodowców -
przepraszam za uniesienie, ale ja mam dosyć w pracy
teoretyków bez praktyki, tzw,przeze mnie nazwanych
"urodzonych pod biurkiem"

sporo zostało już napisane w komentarzach, nie będę
się powtarzać...
mnie osobiście razi nadmiar - mnie, swych itd i
dosłowność

heh:) wiersz mówi o czymś i są to uczucia widoczne i
czytelne. A Zora? :) Gdyby zebrać wszystkie Jej
komentarze razem wyszedłby bardzo dobry przewodnik po
tym "jak poprawnie pisać". Pewnie tej sztuki nie
zgłębię nigdy, ale jeśli mi się udaje czegoś czasem
nauczyć, to właśnie czytając między innymi Jej
komentarze, co też Tobie autorko radzę, bo wiersz
jedynie zyska. Teraz się po prostu czyta źle i
koślawo. Wszystko ma swoje miejsce i czas:)

Pozdrawiam ciepło
K.

Niestety ale muszę się zgodzić z IGUŚ. Prawdę mówiąc
pod wierszem zatrzymały mnie bardziej komentarze niż
on sam. Z komentarzy można się wiele nauczyć. Trochę
się zdziwiłem taką dyskusją pod tym raczej słabym
utworem.

Niestety ale muszę się zgodzić z IGUŚ. Prawdę mówiąc
pod wierszem zatrzymały mnie bardziej komentarze niż
on sam. Z komentarzy można się wiele nauczyć. Trochę
się zdziwiłem taką dyskusją pod tym raczej słabym
utworem.

yamCito
"ale się namądrzyłaś, Zora2...jak jakiś belfer...a nie

lepiej było wczuć się w rolę podmiotu?...nie zdajesz
sobie sprawy, że możesz zdołować autora i odebrać mu
chęć dalszego pisania?"

Nigdy nie było moim zamiarem "dołowanie" kogokolwiek.
Staram się tylko pokazać, gdzie autor(ka) popełnia
błędy i jak, w prosty sposób, można się pozbyć
niedociągnięć. Nie znam autorów i moje uwagi kieruję
wyłącznie do tekstów. Nie utożsamiam autora z
podmiotem lirycznym wiersza, nie widzę zatem powodu,
by autor poczuł się urażony moimi uwagami, dotyczącymi
wyłącznie strony technicznej a nie emocjonalnej
tekstu.

Atnoloy - zgadzam się z Tobą, że inwersja jest jednym
ze środków wyrazu, ale jej użycie musi być
przemyślane, bo nie wystarczy użyć szyku przestawnego
żeby ze zwykły tekst stał się wierszem.
Na temat zaimków pisanych dużą literą muszę Ci
powiedzieć tylko tyle, że czuję się zażenowana, gdy
zauważam je w tekście, bo mam wrażenie, że czytam
cudzą korespondencję :)
Nie namawiam Cię, żebyś pisał(a) pod moje dyktando lub
poprawiał(a) tekst tak, jak Ci podpowiadam. Musisz
znaleźć swój własny styl i cały czas pracować nad
warsztatem.
Ten, kto przestaje się uczyć - zostaje w tyle.

Aaaa i jeszcze jedno. Można się mnie skutecznie pozbyć
pisząc w dedykacji górnej np. Zora NIE :) lub
naubliżać mi prywatnie. Adres dostępny w profilu :)

Pozdrawiam. Miłego :)

Jedyne uwidatnienie I podkreslenie to to ze tresc
pisana pod rymy/ przekaz tez jest slaby bo najlepiej
gdy nie nazywa sie w poezji rzeczy po imieniu/
wylozylas wszystko na tace/ wstawka: moj erotyk
jest(...) brzmi jakby autorka juz nie miala pomyslu co
napisac dalej/ owszem pisze sie dusza ale trzeba
znalezc balans miedzy poprawnym pisaniem takze!/ poza
tym zastanow sie nad tematyka- wstawienie erotyk w
utworze wcale go erotykiem nie czyni/ pozdrawiam/

Inwersja jest środkiem stylistycznym wykorzystywanym w
języku potocznym do uwydatnienia wartości
semantycznej, emocjonalnej lub logicznej pewnych
wyrazów. W poezji służy ponadto efektom brzmieniowym i
wersyfikacyjnym oraz podkreśla odmienność poetyckiego
wysłowienia; charakterystyczna zwłaszcza dla stylu
poezji barokowej, nieobca jest także poetom
późniejszym. Dla mnie zasadna w tym miejscu i cieszę
się, że stała się przedmiotem rozważań. Zaimki - z
dużej litery - pewnie,że duże gdy zwracam się do
konkretnej osoby, a czyż tutaj nie są kierowane dla
tej jedynej, wymarzonej, bliskiej memu sercu, chociaż
nienamacalnej? Wielokropek - używany przeważnie na
końcu zdania, dla zaznaczenia fragmentów pominiętych.
Wielokropek może także oznaczać nieoczekiwane urwanie
wypowiedzi, pobudzając do refleksji, a o to mi
chodzi.Dzięki za wskazówki, belfrów się nie
boję,szanuję. Napisałam według Twoich-Zora2 wskazówek,
czyta się może płynniej, jak większość podobnych
wypowiedzi. Ale w tym już nie ma mnie, moich uczuć...
więc pozwól, że tak pozostanie. Dziękuję, Wszystkim,
pozdrawiam i uśmiech pozostawiam.

Szczery, mocny i dokładny.
Mój erotyk, skamle wciąż
O twój dotyk…
Ile to już lat, nie zliczę,
Gdzieś w świecie mijam twe oblicze….

ale się namądrzyłaś, Zora2...jak jakiś belfer...a nie
lepiej było wczuć się w rolę podmiotu?...nie zdajesz
sobie sprawy, że możesz zdołować autora i odebrać mu
chęć dalszego pisania?

niech podmiot liryczny nie robi TEGO nigdy sama...na
tamtego niech nie czeka...on pewnie tak już
zrobił...niech znajdzie sobie innego

Niepotrzebne inwersje:
„W te majowe, zimne dni Miałeś ogrzać mnie!” = w te
majowe zimne dni miałeś mnie ogrzać,
- „Teraz sama dotykam piersi swych” = teraz dotykam
swoich piersi,
- Bo tak dziwnie, rozkochałeś w sobie mnie. = bo tak
dziwnie rozkochałeś mnie w sobie.

Zaimki dzierżawcze:
- TY = ty (chyba że zwracasz się do Boga lub do
adresata korespondencji),
- swych, me, twe = swoich, moje, Twoje.

Puenta
„Ile to już lat, nie zliczę,
Gdzieś w świecie mijam twe oblicze….”

Oblicze to (między innymi) twarz jakiejś osoby i jej
wyraz –ponure / surowe / posępne / marsowe oblicze •
ludzkie oblicze;
w przenośni - charakter czegoś; zarys, postać czegoś
(znaleźć się w obliczu czegoś • oblicze kulturalne •
oblicze rozwoju turystyki • prawdziwe oblicze)
Wiem, że to „oblicze” pojawiło się jako rym do
„zliczę”, ale dla mnie dziwnie brzmi mijanie samego
oblicza, jakby reszta wymarzonej osoby nie istniała.

Duże litery na początku wersów
- w poezji odchodzi się od tego rodzaju zapisu.
Wielkie litery pojawiają się tylko wtedy, gdy
zapisujemy nazwy własne lub gdy jest to wynikiem
zastosowania takich znaków interpunkcyjnych jak:
kropka, wykrzyknik, znak zapytania.

Interpunkcja
- do poprawy.

Co mi się podoba?
Rozchylone usta, uda przyjmą cię… (bez wielokropka) :)


Mój erotyk, skamle wciąż o twój dotyk…(bez
wielokropka) :).

Pozdrawiam, miłego :)

Zmysłowy, rozmarzony erotyk!
Mózg w dużej dawce opanowały endorfiny :))) Spełnienia
marzeń życzę! Pozdrawiam.