Dotyk
Dotykam świata rękoma
a on mnie dotyka wiatrem
Dotykam świata ustami i skórą
a on ciepłem słońca mnie pieści
Dotykam go wzrokiem i słuchem
a on mnie barwami, dźwiękami urzeka
Dotykam go rozumem
a on niespodzianką mnie karmi
ciągle mnie zaskakuje
raz radość, raz smutek a raz zadumę
swym wielkim jestestwem wyczarowuje
Dotykam świata zachłannie
a on dotyka mnie sobą
Dotyka rozkoszą cudowną
Dotyka lękiem i łzami
autor
zielonaDana
Dodano: 2020-03-20 17:02:13
Ten wiersz przeczytano 1756 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
jego dotyk może być cudowny, ale też groźny...
Teraz odczuwamy dotyk wirusa.
Pozdrawiam
- a teraz zaskakuje pandemią... jak żyję - takiej nie
było.