Dotyk
Dotykam świata rękoma
a on mnie dotyka wiatrem
Dotykam świata ustami i skórą
a on ciepłem słońca mnie pieści
Dotykam go wzrokiem i słuchem
a on mnie barwami, dźwiękami urzeka
Dotykam go rozumem
a on niespodzianką mnie karmi
ciągle mnie zaskakuje
raz radość, raz smutek a raz zadumę
swym wielkim jestestwem wyczarowuje
Dotykam świata zachłannie
a on dotyka mnie sobą
Dotyka rozkoszą cudowną
Dotyka lękiem i łzami
autor
zielonaDana
Dodano: 2020-03-20 17:02:13
Ten wiersz przeczytano 1745 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Dotyk bardzo istotna sprawa.
Piękny ten dotyk, pozdrawiam ciepło.
W ostatnim dwuwierszu zawarta jest cała istota świata.
On ma dwa oblicza. Kto ich obu nie poznał, ten nie zna
życia.
Znakomity wiersz Danuto. :)
Ślę moc serdeczności.
Chciałem napisać "dotykam świat bardzo czule a on mi
zdejmuje koszulę" ale to nie z tego wiersza za ten
masz plusa:))))
Rozbudzająca wyobraźnię refleksja.
Pozdrawiam.
Marek
Pięknie to zoobrazowalaś, czujemy świat nie tylko
zmysłami ale i sercem...i różnie jest, raz cieszy raz
smuci...dopóki żyjemy:)
Bardzo namacalnie... o życiu. Pozdrawiam:)
Świat nas dotyka. Oby Ciebie częściej dotykał
pieszczotliwie, niż boleśnie!
Dotyka i zakuje, /raz radość, raz smutek a raz
zadumę/Dobry wiersz. Pozdrawiam :)
I takiej symbiozy tylko zazdrościć.
Trafna refleksja Dano... dotyk może nieść ze sobą
wszystko... pozdrawiam
W rzeczywistości można wszystkiego zasmakować, od
pieszczot, po chłosty.
Miłego wieczoru :)
A jeśli on jest w służbie świata, dotyk nie ogranicza
się do wiatru, a leków i łez już nie ma:). Pozdrawiam.
mocny przekaz pozdrawiam
Wszyscy na świecie, dotykiem rzeczywistości jesteśmy
dotykani. Pieszczeni, ale i złem chłostali. Wiatr
rozwiewa złe po całym świecie. Niestety
niebezpieczeństw nie jesteśmy w stanie przewidzieć.
Pozdrawiam serdecznie, życzę miłego popołudnia i
wieczoru.:)