dotyk pustki
nie pamiętam już tamtych dni
wiem że czas temu to było
gdy za telewizorem zamknąłem drzwi
oczy w sen zapaść zapragnęły
na górze kroki
tak to te same
to on choć noc nastała
myślami krążył w pokoju
i słyszał słowa
a nikogo nie było
to echo
przedzierało się szczelinami wspomnień
nie dało zapomnieć tamtych dni
a bardzo tak wymazać chciał
to co było
nie był sam
czasami cisza nastawała
zegar na ścianie mierzył czas
czasami dźwięk nadziei zazgrzytał
i znowu była cisza
i tak mijały godziny dni
pustką świeciły ściany
i chociaż wokół tłumy ludzi
on dla życia
niezrozumiany
/Johny Gmatrix/
autor
człowiek jam
Dodano: 2023-01-11 11:53:31
Ten wiersz przeczytano 713 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Często jesteśmy samotni w tłumie.
Dla mnie tłum ludzi to zbiorowa samotność.
Bardzo obrazowo wyrażona 'pustka' osamotnienia.
Pozdrawiam serdecznie
Wzruszający, refleksyjny wiersz.
Z wielką radością przeczytałam.
Pozdrawiam serdecznie Człowieku :)
Klimatyczny wiersz.
Najgorsze są wieczory i noce- tyle myśli uparcie się
pcha.
Czas nieubłagalnie płynie i zaczynamy doceniać, każdy
dzień. Pozdrawiam ciepło :)
im człowiek starszy tym więcej wspomnień i pustki.
Czas płynie nieubłaganie,
nie ogląda się za siebie.
A my podążamy życia drogą
nie zawsze usłaną różami.
Dlatego cieszmy się chwilą,
nawet gdy cisza jest dookoła.
Jutro zaświeci słońce...
Pozdrawiam Grzegorzu.
Coraz więcej ludzi wokół nas, a coraz trudniej o
człowieka...Tak mi się skojarzyło, bo zawsze warto
mieć kogoś u swego boku. I samotność wtedy mniej
doskwiera.
Pozdrwiam
Witajcie. I dziekuję za odwiedziny. Tak mamy nastepny
rok. Ach ten czas, nieubłagalnie leci, próbuję go
dogonić zatrzywmać. Nie, jego nie zatrzmasz. Czy czasu
ubywa ? Nie, jest go zawsze tyle samo, przesuwa się co
dnia za nasze plecy, a przed nami ? z dnia na dzień
ubywa, a każdy chciał wiele zrobić, ja też. Mam go
dużo, za sobą. Więc idę poboczem drogi by dostrzec
każdą sekundę. Pozdrawiam Was z nowym rokiem i
pilnujcie swojego czas by nie przeminął daremnie.
Johnny Gmatrix.
Smutne rozważania... Ale niestety tak w życiu czasem
bywa, że musimy mierzyć się z samotnością. Pozdrawiam!
Fajnie znów Cię widzieć Johny:)
Tak taka cisza czasami może być bolesna, gdy samotność
nam doskwiera, a bywa, że nawet czujemy ją w tłumie,
chyba wtedy jest najdotkliwsza.
Pozdrawiam serdecznie i życzę
Szczęśliwego Nowego Roku :)
piszesz mało... a szkoda bo warto poczytać
Sklaniasz czytelnika do refleksji nad istotą
życia,które niestety nie zawsze jest takie jakiego
byśmy sobie życzyli.
Życzę miłego dnia:)
Marek