Dramat, dramat, dramat…
Gdy znikają znaki w walce o czas
przyszły
idziesz dalej drogą według własnych
wizji,
stawiać chcesz pytania, słyszeć
odpowiedzi,
jednak słyszysz ciszę – nie wiesz - kto w
nas siedzi.
Jak to się stało, że życia jest za mało,
zachwiały się w nim chwile, nie mówiąc o
przyczynie?
Znowu złe emocje walić chcą o mury,
ktoś głośno zapłakał, ktoś zesłał nam
chmury,
znowu gdzieś strzelano i przerwano
życie,
wszystko się gotuje, wszystko pachnie
pyłem.
I już się stało, i życia jest za mało,
zachwiały się w nim chwile, gdy mowa o
przyczynie.
Znów zakryte twarze powalają ludzi,
niech więc szczera miłość w sercach ich się
zbudzi
i niech zrozumieją, że gorycz w nas
kipi,
że nie chcemy tracić z życia ani chwili.
I niech się stanie- to co jest nam dane,
lecz bez krwi przelanej w imię przyszłych
scaleń.
Bo w domach bez okien snują się
bezbronni,
zginęła rodzina, w ramach dziwnej wojny,
odsiecz w rękach mocnych, jednak co nam po
tym,
gdy w sercu goreją ciernie zlane potem?
Niech się więc stanie - to co jest nam
dane,
lecz bez krwi przelanej w imię przyszłych
scaleń.
14.11.2015 Maria Sikorska
Maria Sikorska
Komentarze (38)
To wiersz na długą dyskusję...Pozdrawiam z nadzieją
wolą, ale po co?
tak jak januszek napisał
Bóg jest w nas, (bynajmniej powinien być) i On jest
pokojem, jeśli jest krew, cierpienie -to nie ma
Boga,może odszedł na chwilę, zapomniał, nie
zauważył... a islmiści i inni uznający się za wielkiej
wiary widać są potomkami diabła skoro sięgają po broń.
Nie krew przelana, nie krew... powinny wskazywać
ścieżki.
Jednak ludzie wolą przelewać krew niestety.
ok, w takim razie nic nie zmieniam, mam to, co
chciałam osiagnąć
odsyłam do mego kom. pod wierszem Dz A ***/Paryż wart
jest mszy/
i do tekstu:
Pokój w sercu - proza [Grażyna Siekulicka]
jezeli chcesz oddać [fotograficzny] stan [naszych
serc
to jest tak jak napisałaś
ale to nie jest To o co powinniśmy walczyć : o
Obecność Boga w nas
to Bóg jest Pokojem
a to co jest w nas samych odbija się tym co dzieje
się na zewnątrz
Januszku, możesz jaśniej?
3 wers mogę zmienić, liczy się odbiór
wyłapuję wydłubuję] 'rodzynki':
"mętlik w tobie siedzi."
"gorycz w nas kipi,"
i
z nas kpi owe 'to co w nas siedzi',
zasiedziało się w miejscu przeznaczonym dla Boga
......
Temat życie przyniosło, lecz wielu je wczoraj
straciło.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam