Droga nieznana

W świetle poranka, choć mroźny jest dzień
Z uśmiechem podążam do marzeń mych bram
I słońce jest nisko i długi jest cień
Oświetla mą drogę nie będę w niej sam

Dziś zmierzam do celu, lecz nie wiem gdzie jest
Z uporem wciąż na przód nie straszny nam cień
Podążam bez strachu, wystarczy mi gest
A zimny poranek zamieni się w dzień

Ta droga nieznana nie dłuży mi się
Idziemy nią razem a wicher to test
Ja stanę u boku by ogrzać znów cię
Osłonię od wiatru nie straszny mi jest

Dotrzemy do celu, gdy skończy się dzień
I staniesz u progu odpocząć już czas
By spocząć na chwilkę i objąć też mnie
I nie rozdzieli już nigdy nikt nas

autor

Jobi

Dodano: 2006-02-06 00:54:55

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie