Drzewa
***
stare drzewa
jak ludzie
pod koniec
żywota
pochylone, skręcone
przygięte do ziemi
zmęczone życiem
cierpieniem
znużone
ledwo się opierają
burzom
tego świata
na śmierć czekają
czasem
z utęsknieniem
I choć czas zabrał
urodę młodości
szacunek wzbudzają
we wrażliwych
sercach
autor
Irena Piekarz
Dodano: 2015-04-06 17:47:19
Ten wiersz przeczytano 1169 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Bardzo życiowy, refleksyjny wiersz:)
Choć nie gustuję w budowie kominowej. To treść skłania
do refleksji. Serdeczności ślę
Choć nie gustuję w budowie kominowej. To treść skłania
do refleksji. Serdeczności ślę
Ładnie namalowane porównanie starych drzew i ludzi +)
Masz rację co do wrażliwych serc. Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam świątecznie:)
Trafne i z szacunkiem przedstawiony obraz ludzi w
jesieni życia. Pozdrawiam