Ogród tajemniczy
Marzy mi się ogród tajemniczy.
Żywopłotem wysokim otoczony.
Oddzielony ścianą
zieleni od świata.
W nim krzewy egzotyczne
kwiaty i drzewa.
W alejkach wzrok przyciąga
żwirek biały.
Jak dywan prowadzi
do spokojnej enklawy.
Zachwyca kwiatów barwna paleta.
Ich zapach i piękno dech zatyka.
Wokół tańczą delikatne motyle,
ptaki ćwierkają mile.
Wśród szmaragdowych iglaków,
ławeczka do odpoczynku zachęca.
Do widoku bajkowego piękna.
Pod stopami ugina się murawa,
dywan puchowy, przypomina.
Cisza melodię natury wygrywa.
Błogi, tajemniczy
panuje nastrój.
Serce i duszę wypełnia
nieziemski spokój.
Purpurowy zachód słońca,
uroku ogrodowi dodaje
Czarodziejska symfonia
piękna panuje.
Bukiet kwiatów każdy otrzyma,
on wspomnienia piękna zatrzyma.
Komentarze (4)
Zachwycający, przyrodniczy wiersz.
Masz romantyczną duszę i bardzo dobrze.Pozdrawiam.
jak widzisz marzysz i masz pozdrawiam
W tajemniczym ogrodzie wszystko to co sobie wymarzymy,
wydarzyć się może. Po przeczytaniu wiersza, poczułam,
jakbym znalazła się w Raju :)+ pozdrawiam :)